Yavuzca 2 “yoksunluk”

Koca bir dert yığını kaldı sırtımızda firesiz,
Dert yığını büktü belimizi kayadan farksız,
Kaldı sırtımızda kayadan hallice durum şeksiz,
Firesiz, farksız, şeksiz hepsi şüphesiz

Dizde derman yoktur artık bizde durum farksız,
Derman yoktur bu alemde çareleri amansız,
Artık biz de çareleri buluruz orada kuşkusuz
Durum farksız, amansız, orada kuşkusuz kim suçsuz?

Rüzgar esse kıpırdamaz tüm ağaçlar cansız,
Kıpırdamaz hiçbir kalp hep ölümden farksız,
Tüm ağaçlar hep ölümden uzak sanki kayıtsız,
Cansız, farksız, sanki kayıtsız şartsız.

Güneşte bir sessizlik artık o da ışıksız,
Bir sessizlik havası sürüp gider katıksız,
Artık o da sürüp gider yoluna haksız,
Işıksız, katıksız, haksız ama suçsuz!