26.05.00
yavuzcuğum ömür bitince cendere düşüyor kırılıyor. Balık özgür bir son nefes alıyor.
Herşey zordu. Seni sevdiğimi söylemeyi öğrenemedim. Herşey çabuk bitti. Işte şimdi tek başına öksürüyorsun tek başına şiş eklemlerine sızısına terine kokusuna dayanıyorsun. Buluşucaz ama hastane eşiklerinde toprakta nefeste terde tende güneşte.
Hiç düşmedim sendelemedim arkamdaydın.
Şimdi düşüyor muyum sendeleliyor muyum bilmiyorum. Sen konuşuyorsun gibi söylüyorum dinliyorum kendime.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta