Yavuz Kaya Şiirleri - Şair Yavuz Kaya

Ey baygın bakışlım
Gözlerinde asitene pususu düşmüş
Ve yüreğinde bir ahunun ürkekliği
Suskunluğun teessür
Bakışların baygın

gün ışıdı bak!

bir papatyanın gölgesi düşmüş yaprağına

gece gündüze devrediyor ulvi falını
ya kavuşurum karanlığa uykuda

gözünden düştüğüm kadar
incitmedi dillere düşüşüm
gölgenin gölgesine sığındım
bir gece vakti.....

Benim hayatim gazete sayfalarina benzer.

Haberlerle doludur

Sari sayfalari ve ilanlari vardir.

İki büklüm kelime, sobe sağ ve soluma
ateş parçası duman, şimdi damlar çileme
sergi alanı yürek her dokunuş inleme
sargı sargı üstüne kan-revan hep kanıyor
yürek yerinde yangın yel esse de yanıyor

dört duvarın arasında- geçer bir ömür
vakit dar- bir nefeste- göçer bu gönül
son haykırış -pişmanlığın tepe noktası
bir kefen,bir dua- öze intikal

çare yoksa eğer, sabır tek sığınak

İsrail Nankör kavmin Samirisi
Vahşet,katliyam-SOYKIRIM
Ve İnsanlık musallada

İlk kıblede secde
Filistin sere-serpe

tadı,tuzu yok hayatın
kanlı işkence......
işkembeden yaşıyor
insanlar nice...
zoraki gülmeler
zoraki hece....

Dut yemiş akıl düşünmeye mecal yok
Gönül nefsle eğlencede ve şen şakrak
İzbe yere saklanıyor haya ona yok uğrak

-

Yeter diyene değin vur sırtıma
Mecalim kalmasada sesim çıkmaz ki;
Yaşanan herşeyi koydum ardıma
istesemde artık geri gelmezki

Yalnızlık bana ram ben ona esir