Yavuz Eriz Şiirleri - Şair Yavuz Eriz

Sonbaharda
Yere düşmeye çalışan
Bir yaprak gibi
Doğmamış çocukların
Ğülüşleri dudaklarımda
Ellerim ürkmüş

Yeşil yapraklarını
Topladım sevgimin
Serin şafakta
Ilık gün ışıgıyla
Parlıyordu çiğ damlaları
Gözlerinde

Yeşildi etrafım
Pembeydi göz çerçevem
Dumanım da tütüyor
Sigaram dan olsa gerek
Ağzımda buruk kahve tadı
Prmaklarımda kalemimin izi

Bakıyor gece gözlerimden
Karanlığın ardından
Camdaki bulanık yansıya
Kendini görmüş
Korkmuş
Bir an kaçırsada gözlerini

Geceydi, gün ışığına yakın
Uyku, dağların ardında
Sen, uykudaydın
Melekler başucunda
Körelmiş dikenlerin
Seyrelmiş sevgilerin

Gözlerim mavi kimi zaman
Bir nazar boncuğun da
Gökyüzünden denize
Deniz den gözlerime
Gözlerim yeşil bazen
Güneşle ışıl ışıl