Yavuz Erdin Şiirleri - Şair Yavuz Erdin

Daldı uzaklara gözlerim seni hayal ederken.
Dağları taşları sana benzettim özleminle yanarken.
Sarıldım toprağa, ağaca sana sarılır gibi.
Çıkma hayatımdan ne olur mecnun etme beni.

Olur ya birgün tutamazsam elini.

Koskoca bir ahh'tır senden kalan bana
Koskoca bir yalnızlık ve kocaman bir boşluk
Tüm sayfalarını hatim etsemde aşk rehberinin
Yaptığın hainliğe bulunmaz bir karşılık

Bana çektirdiğin acıların bedelini

Neden yerde gözlerin neden boynun bükük böyle.
Kaldır artık başını bir bak gökyüzüne.
Sonsuz güzellikleri yaşayacakken şu alemde.
Neden karartıp duruyorsun yüreğini sende.

Sanıyormusun ki sen kahrettikçe duracak dünya?

Farkındaydım.
Aslında yoktu,olmayacaktı bizim sonumuz.
Boş bir hayalin,boş bir ümidin adıydı "biz olurmuyuz".
İşte böyle hissettiğim anlarda.
Bir söz çınlar kulaklarımda.
Nasip! Boşver nasipten öte köy yok,çokta aldırma.

İnsanlar birbirlerini parçalayıp yoketmek istiyor bu günlerde.
Dostluğa, arkadaşlığa, sevdaya hürmet kalmamış hiç kimsede.
Öyle azgın duygular kaplamış ki yürekleri.
En tatlı sözler bile tesir etmiyor nedense.

Ne yana çevirsem başımı ölümcül bir nefret hakim.

Sana sesleniyorum evet evet senn.
Biz yürek fakirlerine öyle bakma yüksekten.
Dikkat et ısırılırsın her petekten bal alırken.
Kalpleri kırma artık zirvede kalmaya çalışırken.

Senin oraya nasıl çıktığını iyi bilirim ben.

Sen hiç nefessiz kaldın mı dipsiz bir kuyuda
Sen hiç yapayalnız hissettin mi onca kalabalık arasında
Sen hiç terkedildin mi kanarken yüreğin avucunda
Yaşamadıysan bunları ne derdin derdime,ne acın acıma denk olamazda.

Sen hiç koşulsuz sevdin mi birini

Gönül hanemde ne kadar varsa eleyip bitirdim unlarımı.
Hayalkırıklığı duvarına astığım eleğimle birlikte bıraktım geride umutlarımı.
Kime bir yudum sevgi için açtıysam avuçlarımı.
Kalbimi tuzla buz edip yokettiler rüyalarımı.

Kabul ettim artık tek başınayım şu hayatta.

Bir veda dönüştüğünde elvedaya.
O noktadan geri dönüş olmaz ne yapsanda.
Tüm yaşanmışlıklar kaybolur,tükenir umurlarında.
Hoşçakal bile demek gelmez içinden.
İçin acır,yüreğin burkulur o ayrılık anında.

Oysa...
Sana uzatmıştım üşüyen ellerimi
Hani belki tutarsında ısınır diye

Oysa...
Sana açmıştım yaralı kalbimi