Yavuz Doğan Şiirleri - Şair Yavuz Doğan

İsmini zikrederken hıçkırdığım cananım
Uğruna kim bilir kaç kalp kırdığım cananım.

Kaçıncı yangındır bu, sön dedikçe yaktığın
Kaçıncı sitemdir bu cevapsız bıraktığın?

II.) - Kuşku -


İki yol var, biri çıkmaz; diğeri acizliğim
Adım atsam dönüşüm yok, yüreğim çok üşüyor.
İki yol var, biri mutlak; değeri acizliğim

- Kızıma isim oldu gittiğin ayın ismi… -


Haydi git kardelenim, bekletme baharları
Gecikmiş bir yaz için tek çare ölüm artık.
Haydi git, hatırlatma ansız intiharları

- Bitmeyecek, bitmiyor…-



Ey sevgili! Gördüğüm tüm rüyaları hayır
Sandığım günden beri ilk defa yazıyorum.

- Seni senden uzakta nasıl özlediğimi
Söylemeye gelmiştim ve şimdi gidiyorum…-


Gözlerinden efkârı okumak için değil
Kirpiklerine aşkı yazmak için gelmiştim.

- Cebinden düşürdüğü bozuk parayı ararken cüzdanını kaybeden ve “Canım Sağolsun” diyebilen bir kalabalığın uzaktan görünen yüzüdür… -



Bizi böyle bilirler…

- Kim bilir hangi aşka ağlıyorken gökyüzü
Islanacak oluşu, yalnızca onun suçu… -



Sormayın sakın bana; hangi düşle uyanıp

İsmi sevda tahtı düş bir gönül konağında
Köle olmaya geldim.Bir kişilik yer lütfen.
Bülbüllerin kıblesi gamzeli yanağında
Açıp solmaya geldim.Bir kişilik yer lütfen.

Kabul etmezsen eğer kapında sabahlarım

Haydi git..

Bir elveda mektubu, bir intihar kaygısı
Bir yarım yaşanmışlık, tek atımlık bir silah
Ve küskün birkaç satır
Bırakarak ardında…

“ Muhatabı kendini bilir! ”

Be hey kendini bilmez beni bana sorduysan
Adım “insan-ı kâmil” soyadım “Haydar” benim.
Hep susuyorum diye bunca cümle kurduysan
Sustuğum bildiğimin yarısı kadar benim.