Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Gönlüm efkarından sıyrılıp güldü
Hüznümü bitiren sessin Süreya
Meltemler poyrazdan ayrılıp geldi
Gelip aşk bahçeme essin Süreya

Hilaller kaşında bulmuş dengini

Bir zamanlar daldan dala uçarken
Koptu kanadımız,kolumuz şimdi
Zemheride çiğdem, çiçek açarken
Baharda kurudu gülümüz şimdi

Nimet pay edilir, garibe kalmaz

Susma yüreğim susma!..Dök içini dışına
Kanayan şu yaramı yine dağlayacağım
Kapılınca mehtabın hicranlı bakışına
Gecede hüzünlendim, sabah ağlayacağım

Bu aşkı mısralara kusursuz dizemem ki

Yüreğinde açınca tasavvuf perdesini,
Huzur dolan gönlüyle aşka müptela olur…
Tıkanır kelimeler duyuramaz sesini,
Gözden akan yaşlarla teni istila olur

Hakikat aynasında yüzleşirken gerçekle

Şeyda bülbül artık konma bağıma
Bağım viran oldu, gülüm ağlıyor
Temmuz’da kar yağdı gönül dağıma
Gayrı anlatamam dilim ağlıyor

Sevda kervanımı sende eğledim

Herkes gülü yaprak yaprak dererken
Dikenine biz sarıldık derincem…
Ahir çağımızda mutluyduk derken
El yüzünden biz kırıldık derincem

Karardı bulutlar üstümden gitmez

Toprakta bitmişem gardaş
Bir gün solan olacağım
Bakarsın itmişem gardaş
Ben de yalan olacağım

Sultan olsam taç başımda

Boşuna geçirmişim,vaktimi bunca zaman
Dönüp başa sarmaya,yok gümanım Ya Rabbi
Kapına gelip durdum diliyorum el-aman
N’olur bağışla beni çok pişmanım Ya Rabbi

Boyun büktüm kapında,koynumda iki elim

Boşuna geçirmişim,vaktimi bunca zaman
Elim koynumda kaldı,perişanım Ya Rabbi
Kapına gelip durdum bekliyorum el-aman
N’olur bağışla beni çok pişmanım Ya Rabbi

Çaresizim,naçarım;gayrı kurudu dalım

Doğduğum gün kalkarken hayat treni gardan
Çocukluğuma neşe veren sesi çınladı
Ağır-ağır hızlanıp giderken bu diyardan
Ayrılığı haykıran,siren sesi çınladı

Sırasını bekleyen bir sürü insan vardı