Gece uzadıkça
adın kısalıyor içimde.
Yavaş yavaş siliniyor izlerin
duvarlarımdan.
Unutmak kolay değil,
ama hatırlamak
daha da acı.
Geceye yazdığım her harf
yokluğunla kuruyor.
Seni içimden çıkarıyorum,
ama her defasında
bir parçam eksiliyor.
17.07.2025
~ Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 21:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!