Sevdiğim insanların gözyaşında boğuluyorum..
Çaresizce eriyorlar gözlerimin önünde , çırpınıyor tüm kelimeler,
Hiç bir lügata sığmıyor acı denilen zehir
İçten içe yavaş yavaş benide öldürüyor da gıkım çıkmıyor..
Şen şakrak kahkahaların arasında vuruyor geçmiş kalbime,ardından tokat misali erimiş solgun benizlerde sendeliyor bugünler ,buğulanmış anıların gölgesinde
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta