bu küheylân
kükreyerek geliyor doludizgin
ölümüne şahlanıp
çatlayası koşuyor kaderine
şehadet mührünü saklayarak yelesinde
bu küheylân
yeri göğü birbirine katarak nefesiyle
kaderin ufuk çizgisinde şeytanla dans ediyor
arş’ın uslanmaz
arş’ın arlanmaz yüzünde
bu küheylân
acı çiviliyor nallarına
sakın dayanmasın şakağına kör bir namlu
zamansız örselenip vurulmasın yeter ki
yavaş bre küheylan!
kırbaca dikkat
kırbaçlara
yavaş bre!
(23 Şubat 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 23.2.2004 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve doludizgin gitmelerde belki
ölümüne belki de
ölümsüzlüğe uçarak...
şiir harika.
Yüreğinize sağlık
Aynen öyle Sevgili Mim. Sözün hedefi bir 'kısrak'tı aslında, ama şiirin müziğini bozmasın diye 'küheylan'a çevirdim. 'Bre kısrak' ve 'bre küheylan'ı yüksek sesle okuyup dinlediğimde, birinciye kulağım bir türlü alışamadı...
Doğru tespitin için teşekkürler arkadaşım:)))
Erlaçin
arş’ın uslanmaz
arş’ın arlanmaz yüzünde...' şiiriniz dolu dizgin küheylan...
selam size Naimana...
musa zindan
Ecdat Armağan
''bu küheylan
acı çivilerken nallara
dayanmasın sakın
kör bir namlu şakağa
zamansız örselenip
vurulmasın yeter ki
bir vicdansız
bir insafsız elinde
yavaş bre küheylan!
kırbaca dikkat
kırbaçlara!
yavaş bre! ...''
MİM KEMAL ERTUĞRUL
TÜM YORUMLAR (10)