Yavan Şiiri - Ufuk Nazım

Yavan bir tattın,
Umutsuzluk.
Oysaki sen yoktun,
Ve sen hiç var olmayacaktın yaşamda.
Kırarken ezgilerle karanlığı,
Bir solukluk,
Mısralar yazarken.
Seni yıkmaktı amacım.
Ve dağ başlarında,
Köpüren derelerle,
Yazdım umudu yemyeşil dağlara.
Sil silebilirsen.
Kırılgan bir maviyi,
Bulutlarla boğarken,
Estim rüzgarlarla,
Hızımı kes kesebilirsen.
Karanlığın ordularına karşı doğdum,
Ufkun sonsuzundan,
Işığımı boğ boğabilirsen.