Yastık altı şiirler Şiiri - Nimet Öner

YOKLUĞUNA YASTIK ALTI ŞİİRLER BİRİKTİRİYORUM

Ben seni sevdiğim zamanlarda,

Sevmekten hükümlü yüreklere hasret cezası biçiliyordu.

O yüzden kimse sevdiğini söylemiyor, hasretini görmezden gelerek gizli gizli seviyordu.

İnce hastalık salgındı o zamanlar, her gün bir şair ölüyordu.

Radyolarda arabesk çalınması yasaklanmıştı.

Aşka o, hal uygulaması getirilmiş, herkes birbirinden şüpheleniyordu.

On ikiden sonra düşünmek yasak, diyordu radyodaki spiker,

Şairlerin beli bükülüyordu.

Ben tüketmiştim mum stokunu,

Gecenin esmer hücresinde,

Titreyen mum alevinde seni yazıyordum sayfalarca
ben seni yazdıkça kalbim kan kaybediyor,

Vampir-yarasalar kan kokusuna gelip, perileri ürkütüyordu.

Beynimin sol cephesi, sağ cephesini kıskanıyor

El koyuyordu yüreğime.

Her şeye rağmen yastık altı şiirler biriktiriyordum her gece,

Kalemim iç dünyamı kâğıda ispiyonluyordu.

Yağmurlu havalarda dışarı çıkmak yasak diyordu ajanslar

Maksat belli gökkuşağını görmeyelim, diye dedi bir şair.

Rahmet kendilerine kalsın, diye dedi öteki

Birçok şey söylendi yani hepsi şaibeliydi.

Ben seni sevdiğim zamanlarda,

Melekler her gece dağlarda dolaşıyordu,

Alıyorlardı kuzuları kurtların ağzından.

Kurtlar dolunayı bekliyordu,

Değiştirip dolunayın adını mehtap dediler.

Sevmenin yasak olduğu bir dönemde aya kadın ismi vermek delilikti,

Güneş hırsından sabah akşam kızarıyordu.

Ben seni sevdiğim zamanlar,

Kutuplara yaz geliyor, ekvatora kar yağıyordu.

Merih fırtınasını Venüs’e vermiş kendi durulmuştu,

Venüs kasırga gibi dolaşıyordu.

Karıncalar yangınlara su taşıyor, kelebeklerin ömrü uzuyordu.

Ve ben seni sevdiğim zamanlar,

Dört mevsim bahar oluyor,

Güneş aşk burcuna giriyordu.

Nimet Öner