Almanya da görmüştüm,Yaşlı insanların hayata nasıl sıkı sıkıya bağlı oluşlarını.Varoluşlarının o anını yaşıyorlardı.Bana garip gelmişti.Türkiyede altmış yaşına gelince geri plana çekilip ölümü bekliyen büyüklerimiz geldi aklıma.Sanki hayat bitmiş gibi herşeyi kabullenmişlerdi.
Hep bir mücadeleyle geçmişti yaşantıları ve çocuk büyütüp onları hayata attıktan sonra
Sanki herşey bitmişti onlar için.
Birde yaşlılarımızın makus bir talihi vardı hiç
Bitmeyen.Bu ise"Yalnızlığı yapayalnız yaşamaktı".Günümüzde herkes kendi mücadelesini ayakta kalmak için sürdürürken,bir yandanda bir kenara attıkları
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta