Kaç baharın gölgesi düştü,kara toprağına.
Kim bilir kaç fırtınada,döküldü yaprakların.
Ağaran saçlar düşünce,zamanın kucağına.
Kuruyan dalların rüzgarıdır,şimdi taradığın.
Ağlayan çınarın acısıdır,kavalların üflediği.
Baykuş çığlığıyla ağlayan gecedir inleyen.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
