Yaşlı bir adamdı yetmişbeşinde,
Etrafına şöyle bir garip bakındı.
Ne fırtınalar olmuştu geçmişinde,
Şimdi ölüme günden güne yakındı.
Sanırım korkutmuyordu onu ölüm;
Sanırım mutlu gidecekti sevgiliye.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
