Yaşlanacak Kadar Şiiri - Erol Pekdemir

Gözlerin acıyarak geç saat
uyuklarken dar bir çerçevede,
üstelik güneşten bir kaç saat sonra da kalkacaksan,
toplumsal adaletle ya da
özgürlükler bağlamında açıklayamazsın
bu uyanışı.

Sabaha seninle başlayabilmek
güneşin yüzünü gördüğü ilk saat
sana merhaba diyebilmek, ''Merhaba''.

Ançak benzer bir nedenle yaşayabilir
sorunlu apartman çocukları,
kaplumbağa çoğrafyasında geçen kimsesiz bir adamın anıları.

Akılımızda küresel tehditlerin ulsal korkusu,
yıkım,kaos ütopyaları,
kimine göre kökten dinci, kimine ayrılıkçı, ayrımcı bir terörizm.

Akılımızda bir çiçeğin oksijene,
en delikanlı kelebeğin güneşe hasret gidişi
ve çok çok insan ırkını bekleyen adı gri bir atmosfer..

Yine de yaşanacak bir şey varsa
sensin müsebbibi.
ilk harfini öğrendiğim günden beri abecenin,
okumanın hep telaffuz edildiği,
ama son sayfalara kadar ümit dolu,
son bir kaç sayfada intihar eden
kahramanların dinsiz ilan edildiği
bir adamın yaşlanmışlıkları.

Ne kadar yaşlanacaksam o kadar yakın ol bana,
yumuşak uçluysa eğer silgi
her şeyi silebilirim.
Yeter ki sabahları sen fısılda kulağıma.

Yarım yarım yamımlanmış gazete sütunlarında,
hani ilk başlıkta cani,
ilk bakışta adi bir haberin ana teması gibi silik.
Her yanı parça parça,her yanı lime lime,
utanmış,sıkılmış biraz da terlemekte.
Tanıyanların yüklediği omuzlarında,ezik,
Bulunmuş olduğu ve tanınmış olduğu kişilik
kendisi olmayan bir adamın sözleri.

Yaşlanacak kadar yakın olursan
ilk sayfada ussal bir adam kalır dudaklarında.
Adi ya da cani sıfatları lügatlardan olumlularıyla yer değişir.
Senin yazdığın son sayfaları okur yeni yetmeler,
olumsuz bir itham yerine,
gurur duymalar teşekkür etmeler.

Yaşlanacak kadar olursa,
herhangi bir küresel tehdit,
ulusal çapta yaşanacak hiç bir kriz;
günün güneşi gördüğü ilk saat,
sana merhaba diyebilmenin duygusal durumuna oranlanamaz.