Sıradan bir yenilgi değildi bu sefer
Hayat acımasızca silkeledi tüm şevkini
Bütün yapraklarını bir gecede dökürverdin
O koca heybetinden eser kalmadı haliyle
Seni izlerken umutlarım yavaşça tükendi
Ne ders çıkarılır artık,
Düşünmek zordur, acı verir
Geceler ızdırap, yalnızlık ilaç olur
Düşündükçe farklılaşır, anlaşılmazsın
Ya omuzlarda taşırlar ya da dışlanırsın
Farklı fikirleri sevmezler, halk arasında deli derler
Bir meşgaleyle uğraşsan bunları düşünmezsin derler
Yanıyor!
Cennet vatanımın ciğerleri kanıyor
Üç tarafından deniz, dört bir yanından felaket fışkırıyor
Kuzeyini sel almış, güneyini alevler sarmış memleketimin
Evine ateş düşmüş genç bir itfaiye erinin
Asla kazanamayacağı bir savaşa girmiş kendinden emin
Onca işimin gücümün arasında
Aklımı bu kadar meşgul etmeye ne hakkın var
Bir fotoğrafına bakmak bile beni mahvediyor
İmkansız hayalinin olmama ihtimali canımı sıkıyor
Kalbim sıkışıyor ismini her hatırladığımda
Gel de bana ne yaptığına bir bak
Gözlerinin içine baktığım ilk an haykırmak isterdim
Seni de ben bilip cesurca, hata yapmaktan korkmadan
Ne tuhaf görünürdüm ama değil mi?
Herkes bana bakarken ben bir tek sana baksam
Üzerimde garipsenecek bir telaş, bir panik;
Biraz da komik doğrusu…
Ruh ve beden; bilinen en eski aşıklar
İlk ağlayışla tanışmadan bağlanırlar
Dokunmadan hissederler birbirlerini
İç içe, yan yana lanetli bir sevda gibi
Elbette bu sevdanın bir bedeli vardır
Bastı yine efkar gecenin şafağında
Uzun uzun düşünüyorum
İşi gücü bıraktım sadece düşünüyorum
Aldatmasın bu uzun sessizliğim,
İçimde ne fırtınalar kopuyor...
Mecbur olmasa nefes bile almayacağım
Bu dünya sana göre değil ey zararsız insan;
Cebinde yoksa tomarla paran,
Dilinden çıkmıyorsa yalan dolan,
Fikirlerin varsa topluma uymayan,
İsminin başında yazmıyorsa bir unvan,
Kendi halindeyken kimseye yoksa faydan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!