Çiçek sarrafıdır
Arıdan iyi kim bilebilir?
Kaç gram bal ettiğini
Bir devedikeninin
Bir salkım akasyanın
Bir dal pürenin
Gözlerin yoluma dikilmiş, bekler
Eğer gidersem,vazgeçirecekler
Bir çift bekçi gözü, göremeyenler
Kalış sebebimi bilmeyecekler
Bıkacak gözlerin engel olmaktan
Ne zaman ki
Gördüklerin sana fazla gelir
Yük olur
Belki en fazla
Görmek istediğini de
Bir türlü göremezsin
Sen konuştuğunda
Hep bir şeyler oluyor
Bir şeyler
Bir şeyler işte...
Denizin yürümesi çöle
Veya güneşin vurması göle bir gece vaktinde sanki
Hayat böyledir
Yetmezmiş gibi
Havanın soğukluğu
Donduruculuğu...
Durduk yerde her şeyden soğuturlar insanı
Dinleneyim derken yorarlar
Yarın sabah
Yeni bir dünyaya uyanacağız
Bu yeni dünyada
Çaresizlik olmayacak
Savaş da
Kan da
Boğazsız İstanbul
İstanbulsuz Boğaz
Düşünülemez
O kadar ki
Boğaz’ı çıkar aradan
Alelade bir şehir kalır geriye
Ölü doğmuş bebekler,uçmamış kelebekler
Açılmadan kuruyup,dökülmüş tüm çiçekler
Yaşanmamış her şeyde benim de bir payım var
Yetmez mi gitmediğim ve geri gelmediğim?
Dökülsün istiyorum her ne varsa ortaya
Her sabâh uyanınca,yüz binlerce düşünce
Üşüşüyor zihnime,kaçıp saklanan gece
Yırtıcı kuşlar gibi doluşarak peş peşe
Kemirip duruyorlar beynimi içten içe
İstifhâmlar,şüpheler,vehimler,ah edişler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!