Bir taşın üstüne taş koyan kimse
Öldükten sonra da yaşar gibidir
Faydasız hayata baş koyan kimse
Kalpteki ölüme koşar gibidir
Ben var isem şayet, duygumla varım
İlk önce insana saygımla varım
Yaşıyorken ölmek, korkumla varım
Kâmil över, cahil, şaşar gibidir
Sanata, bilime ışık tutanlar
Yüreğe dokunup umut katanlar
Ne mutlu onlara kalpte yatanlar
Gönüle sığmayıp taşar gibidir
Yararı olmayıp hep zarar veren
Hiç olmadık yerde günaha giren
Kârdayım zannedip defterin düren
Yükseğe çıkarken düşer gibidir
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!