Çok mu istemiştik;
Az gelişmiş ülkenin
yoksul mahallesinde doğmayı...
Ne mama, ne çikolata...
Ana sütünden başka tad bilmedik...
Sen, sen bir bahar yelisin..!
Yeşillerde, gözlerinle esmelisin.
Güvercin kanatlarında umut,
göklerde bulut olup esmelisin.
Deniz dipleri senden almalı maviliğini.
Dolunaymısın nesin!
Çıkıp geldin ilk akşamdan.
Öylasine tepemde dikilip
yalnızlığıma mı gülmektesin.?
Barışırdım belki seninle,
Gecenin içinde;
Bir yıldız buldum,
göklerin uzak bir köşesinde...
Karanlıklara inat,
maviş maviş bakıyordu
İçime çıplak bakıyorum aynalarda.
Seni soyunup atmışım sonunda.
Yine, giy beni yalnızlığım.
Ve de; Bağışla.
Unutmuşum seni yıllardır,
kaldırdığım tozlu raflarda.
Toprak alıyor, vermiyor,
zehir kusuyor.
Balıklar karada çırpınıyor.
Mavi kirlenmiş,
yeşil yakılmış,
duymuyorsun
Sorma "nasılsın" diye,
utanırım "iyiyim" demeye.
Adıyaman'dan Adana'ya,
Malatya'dan Maraş'a
Yıkılmışım, paramparça,
Antebim, Hatayım işte.
İsyanla karışmış
sövgüler içimde,
bu bozuk düzene,
böylesi kadere,
ve de sensizliğe.
Hüzünlü şarkılarla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!