Yaşar Aydın Şiirleri - Şair Yaşar Aydın

Düşe kalka geldim kovdun yolundan
Bir daha yalvarıp sevgi dilenmem
Durmadan kanayan tek bir yaramı
Saracak olsan da artık istemem

Senden umut yok dinmez yaramda

Gönül eyler, gönül eyler
Yar benimle gönül eyler
Bulmuş şu garip gönlümü
Sevdasıyla gönül eyler
Bulmuş körkütük sevdayı

Bazen geri dönersin de
Adını ''çekip gittim'' koyarsın
Bazen gönlün acıkır da
Kırıntı hasretlerle doyarsın
Bazen sabah ettirip
Kıysa da nazlı uykularına

Şu koca dünyanın
İki kapısı var
Gelenin sevinci
Gidenin yası var

Zaman gelince

Yaz bite güze gele
Dudağın büze gele
Saklasın endamını
Korkarım göze gele

Dama sere çulunu

Kovancılar Güzeli

Heybet dağı dumanlı
Çıkılmaz yamacına
Yar bir gülüş damlatsın
Gönlümün ilacına

Kibrit çaktım tutuştu
Dumanları uçuştu
Elim yandı yanacak
O ne biçim duruştu

Hayda bre pehlivan

ben yalnız gündüzlere takılırım
gecelerle aram bozuk mu bozuktur
gün batımına yeşil ışık yakıldığında
adım adım yaklaşmakta olan akşamına
ben hemen lazer destekli kırmızı ışık yakarım
hali hazırda bekleyen simsiyah perdelerle de

Görünmez bir perde çekilmiştir
Belli ki simsiyahtır
Sinsice üstüne kapanıp
Öylesine acımasızca talanına başlar ki
Kendini aramaların boşunadır artık

Saçlarında ıslak ıslak duran
Bir yağmur sonrasıyla gel
Gökkuşağını da başına dola ki
Ay ışığı usanmasın gecenin renginden

Ha birde...