Sanki bulunduğumuz ortama ait değildik,
Sen bir prenses kadar güzel ve aydınlık.
Ben bir beyefendi kadar kibar ve şık,
Geçerken ömrümüz, ayrılıklar koparak.
Dönüp baksaymışız hayatımıza, anlardık,
Biz masalda olduğumuzu bilmeden hayatı yaşadık.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,