Yaşamak marifet, hayattayken (yaşamak).
Kalp ölmemiş diriyken bir cesede sığmamak.
Hayatta kalabilen bu sebepten mahir,
Nefesi ciğerine değil kalbe doğru solumak.
Fakat kalpler artık gelgitlerle bulamaç.
Özel bir ikilemin ortasında durarak,
Yaşamın çok matah bir iş olmayışıyla,
Yaşamak duygusunun kabuğunda çatırtı duymak.
Hep bu haykırış çınladı kulaktan sızarak.
Yaşamak gerek ne varsa serde susarak.
Bir bu vardı odağımızda ölmek dışında,
Bir de ölüm öncesi derin bir nefes aramak.
Hikaye değişti dünyada istemsizce bir ara,
Tüm işler lafta kaldı, tüm amaçlar sırada.
Artık sadece bekliyoruz ellerimiz çok açık
Perdeleri yırtılıyor aç gözlerin ardı sıra.
Bitiyor sürmekte olan ve artık bitmekte.
Yaşamaksa üstünde yürüdüğümüz bu dalda,
Sinsi bir çatırtı sesiyle uyanmakta,
Ansızın kırılacak ya da tam yerine oturacak.
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




TÜM YORUMLAR (1)