YAŞAMAK GÜZEL ŞEY BE KARDEŞİM
Nazım’ın bir dizesiyle başladım.Ve MENDELSON dinliyorum.
Ben iç barışı olan,hemen her koşulda,mutlu olmayı başaran biriydim zaten.Ama özgür olunca,istediğim şeyler avuçlarıma düşmeye başladı.
İçimden uçuyorum,sevinç rüzgarlarıyla.Hemen hemen bir ay önce,belediyede engelliler meclisi kuruluş toplantısına gitmiştim.Sıra bana gelince:Epey yumuşak olmaya çalışarak,konuştum.
Herkes hazırlıklı gelmişti.Ben ne olacağını bile bilmeden,apar topar gitmiştim.Doğal,özgüvenli ve vurucu konuşmam,herkesi çok etkiledi.Bir tek beni alkışlamışlardı.
Birçok dernek başkanı-yöneticisi vardı o toplantıda.Ben,ikisiyle iletişime geçmek istedim.Kendi savaşımımı verirken.Diğer engelli insanlar-çocuklar için de çalışabilirdim.Onlara,yararım olacağına inanıyorum.
Engelsiz Yaşam Derneği yanıt verdi bir tek.Ve dün,eve geldiler.12 Ekimde,tanıtım kokteyli varmış.Beni derneğe üye yaptılar.O gün benim,imza günüm de yapılacak.Bu beklemediğim bir sürprizdi.
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
