Evimizin önünde bir taşı oyuncak araba sanarak oynuyordum
Yeni pişmiş ekmek kokusu burnuma geldi taze ekmek kokusu
kokuyu takip edip biraz yürüdüm aslında fazla uzakta olmayan iki evin komşu arası bir evin önünde iki kadın oturmuş bir sacın üstünde bazlama ekmek pişiriyorlardı
Sırtları bana dönük ekmek yapılan ocağa bakarak konuşmalarını sürdürerek bir yandan ekmek yapmaya devam ediyorlardı
Onları biraz izledim beni görmeleri için bir çaba içindeydim
Utangaçlığımdan onlardan ekmek isteğinde bulunamıyordum
Kadınlardan biri ateşi harlamak için arkasında çalı yığınına dönerek tam bir çalı alacakken beni gördü
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta