Yaşamak Şiiri - Abbas Paksoy

Dünya’ya geldim, gözümü açtım.
Baktım; Annemin kucağındayım.
Annemdeydi, vitaminli suyum.
Dedim ki, oh yaşamak ne güzel.

Düşürmezdi, Annam kucağından.
Korurdu hep solumdan sağımdan.
Sever öperdi, gül yanağımdan.
Dedim ki, oh yaşamak ne güzel.

Adım atıp yürüdüm, yavaşça.
Yürümek ne güzeldi, ne hoşça.
Biraz daha büyüseydim, yaşça.
Dedim ki, oh yaşamak ne güzel.

Bir baktım, etrafa bahar gelmiş.
Yaprak çiçek açmış, kuşlar dolmuş.
Hepsi de, bana arkadaş olmuş.
Dedim ki, oh yaşamak ne güzel.

Paksoy’um, daima huzur bulsa.
Dünyada, ebedi barış olsa.
İnsanlar; Etrafa sevgi salsa.
Dedim ki, oh yaşamak ne güzel.