Aynaya baktığım zaman, kendi yüzümü görebiliyorum...
Maskem yok, kimseye ikiyüzlü davranmayacak kadar ruhuma sadık olduğumu da biliyorum... Bütün fotoğraflarımda gülerek poz veriyorum... Ruhumda neşeli... Giydiğimi yakıştırıyorum üzerime... Rahmetle sevgiyle andığım ölülerim de var benim, başım sıkıştığında bağrına basacak dostlarım da... Bazı sorularımın yanıtını veremesem de kendime, olacak o kadar.! Düşünüyorum da; varsın bazı şeyler eksik olsun hayatımda... Nasılsa emir ve komuta bende... Yaşadığım kadar seviyorum
Sevgisizlik döngüsü içinde bir kaç günlük seviş genliğin adamı olmadım.
Borçlu kalmak istemem. Yolumun son noktası burası diyemem
Bir suskun onurumun sükûneti yıldıramayacak beni
Yılmayacak bendeki bu sevgi, yargısız infazlar gibi,
Boynuma asılı bir urgan ağırlı var sanki
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta