Yaşama Dair Şiiri - Özdemir Aydın 2

Her şeyin yozlaştığı, küçüklerin büyüklerin konuşmalarını anlamakta zorlandığı, büyüklerin çağa adaptasyonunda zorlandığı bir çağdayız...
Bu nedenle bu seferki yürek döküntümde güzel konuşmak üzerine bir kaç cümle kurmak istedim...
Kâinat sanatsal bir eser olduğu gibi güzel konuşmak, güzel bakmakta bir sanattır...
İnsan konuşurken güzel cümleler kurmalı, yani her cümle zülfü yâre okunmalı...
Sarf edilen her cümle kalbin zümrüt tepelerini okşamalı...
Mesala güneşin gözyaşlarını, denizin susayışını, toprağın mütevaziliğini ve aşkı aşk yapan kalbin inleyişini dile getirmeliyiz...
Ne bileyim öyle cümleler kurmalıyız ki rüzgârın kanatlarını, gönül bağının nehirlerini, gamzeli gecenin kızıl saçlarını cümlelerimizle taramalıyız...
Yitirdiğimiz ak aklımızı, gökyüzüne çivilenen  gülen boğulmalarımızı şiirsel sözlerle anlatmalıyız...
Velhasılı kelâm sönecek ateş, durulacak su değiliz, biz insanız...
Çünkü biz bu âleme yaşamaktan çok ölmek için geldik...