Yaşam ve Ölüm gibi
Asılıyım gözbebeklerinde
aldanışım
Tutuşmuş yanıyor zifiri karanlıkta
Portakal tadında yaşarken.
Ama daha yıkılmadı
Aşk duvarım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Aşkım artık hasretine akrandır
Karanlıklar gibi...Ne güzel seven gönül adına ..Böyle bir yaklaşım ..Ama sevgiyi değerini bilene vermek gerekir...Saygılarımla...atıl kesmen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta