yaşam...
ey sevgili
sevdalar şehrinin çekim gücünün,
ismi konmamış gizemi gibiydi gülüşün...
nazlı bir gül gibi gülerek gelen ölümün değil,
hayattan vaz geçişindi gönlünce...
hüzünle gülümsüyordum ben...
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta