bir şeyler kopar içinden
bir şeylerki ip ince sızı
kalbinin orta yerinde
el sallanır kapı eşiklerinde
uzaklaştıkça yakınlaşır her şey
hiç bir şeye yenilmez insan
kendine yenildigi kadar
kendimden bilirim çünkü
el salladım cigara içtim
zaman boşanırken zembereginden
yinede sevdim seni
yüregime dokunmanı
dal gibi kırılmanı sevdim
birde eylül şafaklarını
kızıl kana boyanmış
her şeye biraz alıştımda
uzun yolculuklarda
bir yokluğuna alşamadım
Kayıt Tarihi : 15.5.2007 18:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)