Oturuverdin düşlerimin başköşesine
Tanıdık olmadığım bir telaş eşiğindeyim
Genç kızlık sandığımın paslı kilidini kırdım
Yaslanasın diye
Kanaviçe işli yastıkları çıkardım
Lacivert bir geceden,uzun yoldan geliyorsun
Çok yorgun olmalısın;
Dinlendirmeliyim...
Henüz göremediğim gözlerinin ışığı mı bu yoksa
Kör düşlerim şafak rengine dönüştü?
Seni hiç tanımıyorum
Sesin neden aşina?
Hangi yolmuş bu böyle gelmen ondört yıl sürdü?
Biraz sevgi,biraz özlem,biraz hayat kattığım
Buruk bir kahve sunacağım sana
Ki
Tadı damağında benden hatıra kalsın
Kanaviçe işli yastığıma iki tel saçını bırak
Çok görme
O da benim olsun varsın
Artık gitmelisin
Düşlerimizin kapısında gardiyanlar olacak
Ah elleri bunca aydınlık adam!
Bilmez misin?
Ben yasaklıyım,sense kaçak!
10 Kasım 2000
Jale DemirdöğenKayıt Tarihi : 16.2.2005 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!