İnsanoğlu öleceğini bile bile yaşayan tek varlıktır
Yaşadın fakat ölümü unuttun
Araya hırs girdi, ego girdi, nefret girdi
Sevgiyi unuttun.....
Sarılmak vardı oysa, tuttuğun dalları kuruttun...
Haset girdi, dedikodu girdi araya
İyi niyeti, samimiyeti, yaraya merhem olmayı unuttun
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta