Toplum bağışlamıyor günahkârlığımızı,
Suçlarımız çoğalmış kaplar her yanımızı…
Affımız imkânsızdır karşımızda insan var,
İnsan ki dağlar gibi burnu ta arşa kadar…
Bağışlaması yoktur vicdanlı düşünemez,
İyiler ki istisna aksi hesap edilmez…
Sorma, suçlarım, nedir birincisi merhamet,
İkincisi, dürüstlük üçüncüsü, saf niyet…
Dördüncüsü, tevazu beşincisi, terbiye,
Altıncısı, güvenim insanlığa, sevgiye…
Yedinci, kusurumuz olgunluğumuz olsa,
Hiç kimseyle dalaşmam saldırı dahi olsa…
Bencillik edinmeme mal mülk biriktirmeme,
Hor görenlerimize sevgi saygı gösterme…
Yardımseverliğimiz, fedakârlığımız var,
Kimseyi incitmeme gibi huylarımız var…
Bu yüzden gerilerde hep en gerilerdeyim,
Yaşadığım için de özür dilemekteyim…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 6.8.2016 03:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!