Yaş Yetmiş Şiiri - Fikri Demir

Yaşım yetmiş, kemiklerim sızılar,
Ağrı tutmuş, her nefeste hırıltılar,
Kurumuş da akmaz olmuş dereler,
Ne edem dünyayı, ne edem yaylayı?

​Bir zaman dağları ben aştım,
Ne fırtınalar, ne sellerle savaştım,
Koca çınardım, ayakta kaldım,
Şimdi dallarım tutmaz dünyayı.

​Gözümden bir bir anılar geçer,
Dostluklar, aşklar, tatlı neşeler,
Derin bir ah çeker kalbim sızlar,
Ne edem dünleri, ne edem hatıraları?

​Biliyorum, her şeyin bir sonu var,
Bu dünya fani, bu can bir misafir,
Bir avuç toprak, bir damla su gerek,
Ne edem malı, ne edem şöhreti?

​Yine de sabahı bekler bu gözler,
Güneş doğunca can bulur sözler,
Bir nefes daha çeker, şükrederim,
Ne edem ölümü, ne edem eceli?

Mutlu Fikri derki sıra gelecek,
Seven olmasa,sevgi ne edecek,
Azrail gelse de canım alacak,
Yar gelsin alsın,verem canımı.

Mutlu Fikri
Fikri Demir
Mut/Mersin.