Yaş Otuz Altı Şiiri - Uğur Türkeköle

Yaş otuz altı, daha yapmadık kahve altı
Yolun yarısınada gelmedik
Daha emirganı bile geçmedik.
Bana sorarsan hissettiğim yirmi altı
Daha nice yollar var gidecek
hedefler var geçilecek

Beyazlar mı gelmiş saçlara sakallara
Çizgiler mi var yüzlerde ?
Aynalara bakmak mı mutsuz gözlerle?
Nerde bende o göz?
Bir iki dolandım kalktım güneşle uyandım
Zamana karşı yarışımdır son söz

Geriye kalan meçhul yıllar unutulan hatıralar
Düşündükçe hep yabancılaştılar
Nerede o günlerdeki dostların yüzleri
Silindi hafıza battı güneş çıktı ay
Yalnızlık en büyük dost geriye kalan masallar

Yıldızlar bu gece başka parladılar
Her umuda yeni bir ışık yaktılar
Her güçlük başka bir ışık yakarmış
Yandıkça bana onu anlattılar

Ne dersin bitermiş bir gün ömür
Rakamlar misali denge oyunu bu tahtı keyfince sür
Hataların güce dönüşecek bir gün
Sonra filmin sonunda yanacak bir ışık
Bitecek bu döngüsel karmaşıklık

Uğur Türkeköle
21.01.2023