Onsekiz yirmi ateşlenmiş fişeğe benzer,
Kah göğe çıkar, kah yerlerde gezer,
Mevsim hep bahar, güle tomurcuk düşer
Akıl havada olur, baş gamsız, bülbül gönlünce öter,
Yüzü yumuşak olanı herkes kolayca yener,
Sırtına gelen de biner, giden de biner,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
İyi de Özcan bey kardeşim, işi yaş yetmişte bitirip, şiirin sonunu getirmemişsiniz. Bari bu işi yüze kadar götürseydiniz. Çünkü daha ileri yaşlarda işin bir de, "Erzel" (en rezil olma) dönemleri vardır.
Hayırlı sınavlar ve hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta