Yarınsız Şiiri - Özgür Köktürk

yorgun bir masal bu
hiçbir masal anasının bilmediği

hiçbir ozanın işitmediği meçhul bir şiir
topraktan kuru
deryadan bulanık
yarası saydam, yarısı buğu

ben hep o solgun gülüşüm
bir yanım karanlığa uzanır
aydınlık günler umut ederken bir yanım

gri bulutlar altında yeryüzü
mutluluk bir martı kanadı hafifliğinde
yüreğim diyorum, nasıl da çırpınıyor
sığmazken ele avuca yürekler

harcanmış kelimeler biriktiriyorum
göklerin histerik kumbarasına

iğdiş edilmiş coşkular sarmalında yaşam
kırık ölümler solurken toprak
vurdumduymaz baharlara

çoğul sözcükler betimliyor şiirimi
bir tek zerreye sığmışken evren
sığ bir ezgi kalıyor yarına dair
sezgisi tükenmiş biliciler
bakarken kör avuçlara

ve son bir şarkı dilimde
kızıl kıyamet ıssızlık

kızıl
kıyamet
ıssızlık