Yarım Kaldım Şiiri - Can Barış

Düşmüşüm bir yola ki uzun bir sefer
Dönüşü olmayan bir yol bu sefer
Bu yolda ne bir hanım ne de bir hancı
Yüreğimin başında derin bir sancı
Bir sancı ki yalınayak çıktım yoluma
Dikenler sarılmış sağım soluma
Diken nedir ki gülüm cehennem bu yol
Ateşle çevrili yoluma bir damla su ol
Bir yudum su olup serpil göğsüme
Serpil ki bir meydan oku nefsime
Bu nefis ki en şiddetli yaraya güldü
Sen öldürdüğün gün kalktı bir daha güldü
Evet güldü diyorum yakışır gülmek bana
Ve bir o kadar yakışır uğruna ölmek bana
Ölmek esaretten kurtuluşa denktir
Öyleyse uğruna ölmemek gerektir
Ve sonu belirsiz bir kuyudur bu yol
Çatlamış dudaklarımın suyudur bu yol
Bu yol ki kollarıma vurulmuş zincir
Bu yol ki her adımda yüreğim sancır
Sancını derinden hissettim o an
O an ki ruhumda en acı volkan
Yanardağlar misali ateşler saçar
Kendi benliğime bir savaş açar
Bu savaş kendimle olan savaşımdır
Sensizlik, işte bu benim telaşımdır
Telaşlan ey gönül bu senin savaşın
Yaslara bürünsen de hiçtir telaşın
Bir sükunet arasam da bulamadım gitti
Simsiyah gözlerinde gençliğim gitti
Yitecek ne kaldı dirhem dirhem eridim
Ve eridikçe bu karanlık yolda yürüdüm
Eşkiyalar yolumuza pusu kurmuşlar
Umutlarımızı yollara savurmuşlar
Kemirmiş ruhumuzu iki eşkiya bir elden
Çarmıha gerilmiş bir ruh ve iki beden
Ruhlarımız çekerken en ağır eziyeti
Tanrı reva mı görmüş bize bu zilletti
Ey şimdi bu yolda yalnız bırakan güzel
Ey şimdi beni dipsiz bir kuyuya atan güzel
Ey yılların yorgunluğu bu güzeli bırak at
Git başka ruhlarda bu onursuz zevki tat
Tat ki bu zevkin zehriyle dolsun için
Bir çiçeğin kadrini bilemediğin için
Kadir bilmezlerden sen bir imdat bekleme
Uçurumlarda kalsan bir murat bekleme
Ben muradımı alamadım şu zalim felekten
bir acayip hevesle geçtim çarkıfelekten
Bin pişmanlıktan öte bir yol gidemedim
Üç kuruşluk vicdana bir el edemedim
Bir el etmekle sıyrılsam da bu azaptan
Sazıma fayda gelmez kırık dökük mızraptan
Sazım sen söyle buna dağlar nasıl dayansın
Söyle de bu derdime bütün aşıklar yansın
Bu yol bir elif gibi dümdüz fakat diktir
Tıpkı elif gibi kainatta da tektir
Tektir çünkü yoktur benzeri bu tenin
Güllere bezenmiş, kokar her yanın senin
Tanırım ben bu teni şehrime girdiği an
Bir heyecan kaplar ruhumu sardığı an
O an ki şu âlemde paha biçilmez servettir
Nefesini hissetmek bana büyük devlettir
Hissettim çok defa ki buna pek bahtiyarım
Bir o kadar bahtsızım hevesim kaldı yarım
Şimdi yarım kalan hevese doldur sen sâki
Tükenmiş bir nefese doldur sen sâki
Doldur ki içelim, kadehim hiç boş kalmasın
Bu âlemde hevesler yarım kalmasın
Yarım kaldım....