Gittin…
arkandan kapı kapandı,
ama odanın içi hâlâ senin kokundu.
Bir cümle vardı dudaklarımda,
söyleyemedim.
Şimdi yarım kaldı her şey;
sözler, bakışlar, ben…
Ve anladım,
insan en çok
tamamlayamadığı yerinden kırılıyor.
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 01:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!