Yarım kalan söz Şiiri - Yalnız Adam 5

“Yarım Kalan Söz”

Bir ömrü sırtladım, sessiz ve yorgun,
Bir evin direği, dört canın babasıyım ben.
Bir yanım görev, bir yanım yangın,
Kalbim ikiye bölünmüş, her gece yeniden.

Sen geldin,
Gözlerinle susturdun yılların gürültüsünü,
Bir tebessümünle unuttum kim olduğumu,
Ama unutmam gereken sendin, ben bilemedim bunu.

Söz verdim sana,
“Bir gün birlikte olacağız” dedim, inanarak,
Oysa kader,
Bizi ayrı yazmıştı satır aralarına gizleyerek.

Yakalandık günahın tam ortasında,
Ne ben kaçabildim, ne sen kalabildin.
Ben dönüp gidemeyen bir koca,
Sen incinen bir kadın oldun sonunda.

Şimdi geceler bana hesap sorar,
Yüzümde utanç, yüreğimde senin adın.
Ne seni silebildim vicdanımdan,
Ne kendimi affedebildim yalanımdan…

---