Yarım Kalan Şiirler -7

Bezenmiş kalbimin dört yanı senle
Geçtiğin yolları kutsal sayıyorum
Seninle mutluluk mutluğunda ötesinde
Bir bakışında eriyip tuz buz oluyorum

Koşsam yetişir miyim senin kokuna
Zülüfler dökülmüş tel tel alnına
Çağırsan gelirim her an yanına
Canımı alsanda yok diyemiyorum

Anılar hep taze silinmez bende
Yokluğun yakıyor her seferinde
Gittiğin o yollar yol değil bence
Seni düşünürken kendimi unutuyorum

Gitme ve savrulma bu fırtınada
Ellerin üşür bak bu yolculukta
Dediklerimi unutma kalsın hep aklında
Yaralı bu kalbe söz geçiremiyorum