Yarım kalan Şiir Şiiri - Harun Kaya 3

Az önce güzeller güzeli,
Binlerce yıl süpürsede bu sokakları az önce son gidişin,
Yaşlı sokak lambasının altında
Sımsıcak bakışınla son kez içimi ısıtışın.

Kocaman bir soru işaretinin noktasına
Zar zor tutunmuş zavallı yüreğim,
Vermiş ümitsizliğiyle sırt sırta çırpınır durur nafile.
Sevme desem sislenecek gözleri oyması yasak çocukcasına,
Ha desem coşacak kapıp sürükleyecek önüne geleni deli fıratcasına.
En kötüsü sonunu bile bile,
Sonbahar yaprağı ve kurumuş bir dal gibi
Ayrı düşeceğimizi bile bile sana cevap verişim.
Ne aptalca...!

Dün esrayı gördüm istiklal cadesinde,
Hani postanenin olduğu sokağın tam köşesinde,
Selam verecektim vaz geçtim...
Ne cevap verecektim bana ne oldu büyük sevdanız,
Nerede şimdi uğruna öldüğün kadın derse?
Ya ben sana söylemiştim aşk yalan,
Yalanın ömrü yatsıya kadardı derse.
Ne dersin can özüm, ne dersin iki gözüm
Biz hatayı sevmeklemi yaptık sence,
Ama değilmidirki insanı toprağa, toprağı insana gömen,
Adamı adam eden bu amansız bu zamansız sevdaya gem vurmak imkansız.

Dilim alışmış bir kere ne desen boş,
Aklımda sana bir türlü itiraf edemediğim sevgim,
Dudaklarımda sigara misali tiryakiliğim kahırlarımla,
Tam ortasında duruyorum kimsenin bitiremediği bu yolun.
Bir gözüm sizin sokağı gözler bir gözüm daha öbür,
Bir ayağım hadi git ona der bir ayağım bok yeme yerinde dur.

Öyle bunaldım ki bu ölesi benden,
Üçe kadar saysam bası versem mavzerin tetiğine diyorum,
Yusuf yusuflar ikiden sonrasını bilmiyor,
Atsam kendimi diyorum uçsuz dipsiz kuyulara,
Bacaklarıma sözüm geçmiyor,
Yani anlayacağın hayatımın sahibi,
Boşa koysam dolmuyor,
Doluya koysam, damlalar kan gölü oluyor.

Bazen eski günlerim gelip yansıyor rakı şişesine,
Hani benim içmediğim senin beni terketmediğin günler,
Hala yarınlar için umut suladığımız,
Gözlerimizden sadece pembe yaşlar döktüğümüz anlar,
Düşündükçe düşümü yeşerten,
Yeşerdikçe kalbimi hoplatan anılar,
Sonra beni terkedip gittiğin ve bu şehri yoldaş ettiğin
Sonbaharın vazgeçilmezi yağmurlar,
Neydi seni bana düşman eden hatırlamıyorum bile,
Ne dersin gönül kuşum,
Sence biz hatayı konuşmamaktamı yaptık.

Sen bakma sitem ettiğime
Belkide ben memnunum hayatımdan,
Hoşuma bile gidiyor içerken sohbet beklemek yalnızlığımdan,
Yalnızlığım bile sensiz iyice,
Sen olmayınca ayırmak isteyende yok kahırlarımdan.

Hani dedin ya sen olmayınca bana dar gelecek bu şehir diye,
Hani ağlardında dayanamazdım,
Doyamazdım bakmaya avuçlarımdaki yüzüne,
Gel gör şimdi beni inanamazsın görsen,
Tekmelemişler gibi uykusuzluktan şişmiz gözlerime,
Aslında genede sitemim yokya,
Birde dadanmasaydı şu kanlar tükürüğüme.

Şikayet etmeyeceğim söz verdim kendime,
Binlerce sözle zincirlediğim
Ve binlerce kez dinletemediğim gibi gönlüme,

Ooooooo bak saat kaç olmuş,
Rakımızda bitmiş iyimi,
İstersen ben bir koşu gidip alayım,
Daha iyisi bir koşu alıp buralara hiç dönmeyeyim,
Kendine iyi bak olurmu güzeller güzeli,
Koy bir son yakıştırmayalım sevdamıza,
İyi yada kötü bir kulp takmayalım aşkımıza,
Bırak gitsin,,,,
Bırak kaybolsun gözden dönüşü mechul göçmen kuşar gibi,
Her sene aynı mevsim acaba diye bekleyelim,
Başımız havada boynumuz tutulana dek izleyelim.
Her şey böyle bitmemiş sona ermemeiş kalsın aklında.
Bensiz sen.....
Senden ziyade ben....
Tüketemediğim ömrüm..
Yada en önemlisi yarım kalmış bu şiir gibi...

Harun KAYA

(c) bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve /veya temsilcisine aittir