Yarım Şiir Şiiri - Mert Ali Bedel

Yarım kalan şiirleri tamamlamak gibiydi seni sevmek.
Dilde durmaz, gönülden söylemek.
Rastgele gidilen o sokakta rastlamak aynadakine.
Teslim olmuş kadının gözlerinden görmek kendini.
Aslında ne uluymuş sesinin saadeti.
İçime sıkıştırmak, bana dair her şeyi.
Düşlerde sevişmek seninle.
Öpmek saçlarını en ürkek yerinden.
Yarım kalan bütün şiirlerde bulmak seni.
Lakin bu aşk sonu olmayan bir korku.
Seni sevmek lanet mi, lütuf mu?
Varlığım solmuş topraklarında.
Adıma okunmayan selalar.
Yusuf'un kuyusundan geliyor bu yakarışlar.
Tufan olmuş ve ölmüş uğrumuza,
Yazılan bütün destanlar.
Yarım kalanlaradır bu isyanım.
Nasıl olur da büyük balık küçük olana yenilir?
Nasıl olur da suçlulukla aynı kefendeyim?
Ne olmuş, düşmüş yere mağrur gurur?
Niyetim bulup seni durmaktır.
Arınmaktır üzerime çalınan her renkten.
Sıyrılmaktır bu kasvet denen illetten.
Yarım bir şiire niyet etmek gibiydi
Seninle olmak.
Niyet ettim ki bu şiir yarım kalsın,
Acı kalsın her yanımda.
O gelsin, beni benden alsın.
Aklımın içinde geziniyor ellerin.
Bunu bilmeyene ben nasıl derim?
Niyet ettim ki bu şiir tamamlansın.