Ne sevmeyi bildin,
Ne sevilmeyi becerdin.
Hiç mi hiç öğrenemedin
Mutluluk denen kelimeyi.
Ne yaşamak istedin,
Ne ölmeye karar verdin.
Yarım bıraktın hayatı,
Boşa geçti gençliğin.
Yalan dolan bilmezdin,
Doğru sözden dönmezdin.
Ne oldu sana dostum,
Pinokyo’ya benzedin.
Şimdi oturdun bir köşeye,
Boş boş bakıyorsun her şeye.
Uyan artık rüyadan,
Umutlar girmez şişeye.
Kayıt Tarihi : 3.6.2010 18:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!