Acı çektikçe çürümeye başlar mı vicdan hiç?
İnsanın hayatı hiç bu kadar acır mı?
Parmaklarımın arasından akıp gittiğin gün,
Kopardın bir yanımı, kanattın yaralarımı.
Söyleyemediklerimi sakladığım dilim,
Yüzüme yükledi ikimizin hikâyesini.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta