Bir yarim olsun,sadece bana yarim desin.
Sol yanına hapis etsin beni,gözleri gözlerimde kilitli kalsın. Saçları dağınık olsun her zaman. Benimde saçlarımı parmakları dağıtsın,koklayıp öperken.
Ben çizgisiz beyaz sayfalara bir iki satır karalarken o son ses müziğiyle beni kızdırsın.
"Ne yapıyorsun sen" diye odasına dalayım. O şaşkın bakışlarıyla bana gülümsesin. Dayanamayıp bende güleyim. Biraz eğilmesini söyleyip yanağından öpücük alayım.
Mabel MATİZ dinleyelim birlikte yatağımıza uzanmışken.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var