Yoksul denizimin görünmez dibi
Gönül sahanlığı aşmış benliğimi
Dur esme daha!
Kesme soğuktan çatlamış ellerimi
Meydan kahvesinde yine bir curcuna
Yine kim buğulandırmış, kim demiş sana?
Dur gitme bir daha!
Bir peygamber devesi gibi yazık etme bana
Umut kırsın zincirlerini
Acılar yerine sevinç eğsin mağrur başını
Dur acele etme!
Açelyalar açmadan unutma yanlışlarını
Kayıt Tarihi : 4.2.2019 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O'na yardım et dediler. Ne diyeyim dedim. Kalemimden bunlar döküldü. Hayırlısı olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!