Kırılmadan
büyünmez insan.
Kabuk çatlamadan
tohum filiz vermez.
Acı,
içimizi oyan ince bir eldir.
Sarsar,
ama her zaman yıkmaz.
Kendine dokunmak
maharet ister,
çünkü en derin yaralar
görünmeyen yerlerde saklıdır.
Kırıldığında öğrenirsin zayıf yerlerini,
nereden tamir edilmen gerektiğini
Ve büyümek,
o kırıklardan sızan ışıkla mümkündür ancak.
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 22:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!