Yaralar Şiiri - Alper Karakuş

Sözüm dağdan ağır iner ovaya
Soysuz yürekleri elbet yaralar
Yalanı bal eylemişler dünyaya
Dürüstler tadıyor, sızlar yaralar

Bir selam verdik de karşılık yoktu
Mazlumun ahını duyan pek yoktu
Kardeş kardeşine düşman mı oldu
Birliğin bağını bozan yaralar

Gözümde yaş değil, kor bir ateş var
Dilime vurdukça güçlenir bu har
Zalim saltanatta, kulu yakar nar
Adalet mizanı şaşar, yaralar

Ekmek çalan baş olur bu düzende
Alın teri hor görülür gözünde
Yetim hakkı kalır kirli izinde
Suskun kalan vicdan bizi yaralar

Korku salmış her sokağa bu nizam
Haramla beslenir nicesi adam
Hakla eğilmez ki soysuzun makam
Millet uyanırsa tahtın yaralar